بازم سلام.
حداقل از اينكه گاهي سراي انديشه رو مينويسيد خوشحالم ..اميدوارم دل دردمنتون با اتفاقاي خوش و روزهاي پر از بالندگي كمي سبك بشه ...هر چند از زماني كه شناختم اينجارو مرتب از نوشته هاي خوب و زيبا و به روزتون استفاده مي كردم و الان هم كلي دلك گرفته از اينكه همچون شمايي نباشه كه ما استفاده كنيم و در عوض بعضي فضاي اينجارو پر كنن كه آدم شرمش ميشه نوشته هاشونو بخونه.
-------------------
به اون خانمي كه به استاد مخبر توهين كرده: حيف كه شخصيتت اجازه نمي ده كه جوابتو بدم ولي اينو بدون اين حرفهاي زشتو كريهي كه به نوشته هاي شما اومده اينجا به كسي گرفته نميشه اونم به صاحبه اين وبلاگ كه شخصيتشون براي ما محترمه برو جاي ديگه اي اينارو بنويس كه همكيشانت نه به لحاظه فكر بلكه به لحاظه زباني حضور دارن تا تعادل برقرار بشه...
استاد مخبر عزيزه همه ي بچه هاي پارسي بلاگ هستن چه احمدي ها چه طرفهاي ديگر(همه ي بچه مسلمونا)
-------------
مخلصه استاد بزرگ و گرامي.
من كه مرتب سر ميزنم.
