دوست عزيز سلام . درباره راوياتي كه نقل فرموديد چند مطلب قابل ذكر است . 1- صرف نقل يك حديث در كتب معتبره شيعه دليل بر صحت آن حديث نيست . براي صحت يك حديث نه تنها بررسي سند روايت بلكه بررسي راويان حديث و دلالت حديث هم ضروري است 2- در فهم يك حديث به غير از مطالب مربوط به رجال و دراية الحديث نكات ديگري مانند فقه اللغة و عدم تعارض با قرآن و احكام قطعي عقل بايد مورد توجه قرار گيرد .3- برخي رواياتي كه نقل فرموديد نه تنها با عقل در تضاد نيست بلكه علم تجربي و روانشناسي امروز نيز به اندازه خود آنها را تأئيد مي كند مانند اثر رنگها در ارگانيك جسمي ، جنسي يا رواني انسان .4- برخي روايات با توجه به ساير قرائن عقلي يا نقلي معانيي غير از معناي لغوي دارند كه ادراك مواضع آنها نياز به دانش حديثي و ساير علوم مرتبط با فقه الحديث و بررسي دقيق وجود روايت معارض يا عدم آن در ساير روايات است . روايت كور شدن در صورت نگاه به آلت تناسلي بانوان از اين دسته است كه با توجه به ساير روايات معلوم مي شود كه اولا منظور نگاه حرام به آلت تناسلي فردي است كه ديدندش حرام است و ثانياً منظور از كور شدن قطعا كور شدن چشم سر نيست بلكه محصول چنين نگاهي چشم دل و چشم عقل انسان را كور مي كند . 5- هيچ ابايي نداريم از اين كه بگوئيم برخي رواياتي كه در برخي كتب دنياي اسلام نقل شده جعلي ، ضعيف يا حتي كذب است و تاريخ شناسي احاديث كه خودش علم مستقلي است اثبات كرده كه برخي از افراد با انگيزه هاي مختلف به جعل حديث پرداخته و آنها را در ميام مسلمين پراكنده كردند . بنا بر اين اگر كسي بخواهد درباره اين احاديث نه از سر غرض ورزي كه از سر حق جويي بررسي كند مي بايد در مرتبه اول با متد حديث شناسي آشنا شود و در مرتبه دوم با استفاده از متد علمي مرتبط با آن به نقد احاديث بپردازد .