• وبلاگ : سراي انديشه
  • يادداشت : آخرين آزمون ، لكه ننگ و ترازوهاي دو گانه
  • نظرات : 2 خصوصي ، 23 عمومي
  • آموزش پیرایش مردانه اورجینال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + احمد 
    حاجي جان چرا فكر ميكنيم كه در يك نظام سياسي همه شهروندان بايد كليت نظام را قبول داشته و به مباني آن معتقد باشند؟ حتي كساني كه با اصل نظام مخالفند بايد تريبون داشته باشند تا با بحث و استدلال و البته در چاچوب قانون بگويند چرا اين نظام راقبول ندارند و در ضمن آلترناتيو مورد نظرشان چيست.
    تنها چيزي كه مجازات دارد بايد قانون باشد. پاره كردن عكس هيچ كسي هم در هيچكدام از قانونهاي ايران جرم نيست. آنوقت دادستان آمده و گفته است ما دنبال عاملين هستيم و يا ايت الله ايماني امام جمعه فارس در تلويزيون ميگويد ما از قوه قضائيه ميخواهيم رسيدگي كند. اقايان هتك حركت ميليونها نفر در خيابان حتي ايشان را به اين وانداشت كه به مامورين بگويند مواظب باشيد حق الناس نكنيد. كشتن زندانيان حتي كلمه اي بر زبانشان جاري نكرد اما پاره شدن يك عكس واويلا ميكند.
    واقعا اين چه نظامي است كه با پاره شدن يك عكس اركانش به لرزه در مي آيد؟.
    پاسخ

    احمد آقا جان . قطعا دليلي ندارد همه شهروندان كليّت نظام را قبول داشته باشند اما آنچه شما مي فرمائيد با آنچه انجام مي شود تفاوت جدي دارد . مخالفت نظري با هنجار شكني عملي تفاوت فاحشي دارد كه حتما شما هم به آن باور داريد . آنطور كه در بررسي روش انقلاب اسلامي در سالهاي آغازين آن مشاهده مي كنيم بنا بوده است كه تا گروهي دست به سلاح نبرده بتواند از تمام حقوق قانوني و شهروندي اش استفاده كند و با بهره مندي از امكانات رسانه اي حرفش را چهار چوبه قانون بزند . نمي دانم چرا پس از شهادت بزرگاني چون شهيد آيت الله مطهري و شهيد آيت الله بهشتي و امثال آنان ورق اين روش برگشت و كم كم نبايد گفتن ها جاي گفتن و شنيدن ها را گرفت . سري بزنيد به ميزگردهاي سالهاي 58-60 در تلوزيون جمهوري اسلامي كه با حضور احزاب مختلف اسلامي ، سوسياليسم ، كمونيست و ليبرال انجام مي شد . فكر مي كنم اگر دوستان خير انقلاب را بخواهند بايد به معيار روزهاي آغازين آن برگردند .