البت حرفي نيست كه انسان با روح لطيف هميشه جوون مي مونه و روح لطيف با عبادت و بندگي او ست كه لطيف و شاداب مي مونه
اما ما خيلي وقتا اين رو نديديم
يا استدلالمون اشتباه هست
يا اونايي كه ماديديم زياد اهل لطافت روح نبودند
البته اون قضيه شاعري هم فكر كنم به تجربه بيشتر شبيه است تا جووني و پيري