به نام خدا

سلام عليكم

در آغاز عرض كنم كه شما مرا شرمنده كرديد كه لينك به وبلاگم داديد. من ابتكار شما را پسنديدم و به فكرم رسيد كه در وبگردي‏هايم هر لينك مناسبي را كه ديدم در انتهاي پست جاري‏ام قرار دهم.

در ضمن من پيش‏تر يك پستي با عنوان « عاشق دنبال كشف و كرامت نيست.» نوشتم كه بي‏ارتباط به پست جاري شما نيست.

من درباره پست جاري شما ملاحظاتي دارم كه اينك عرض مي‏كنم:

1. مطالعه كرامات اولياء از اين نظر كه انگيزه دنباله روي از آنان را ايجاد مي‏كند، مفيد است؛ اما بي‏آفت هم نيست و آفتش اين است كه برخي را به جاي روي‏آوري به عمل خالصانه و عاشقانه به تلاش براي كسب كرامت و قدرت‏هاي معنوي مي‏كشاند.

2. اظهار ارادت به اولياء هم چيز بدي نيست. ترديدي نيست كه دوستي اولياء خدا ما را به تقليد از رفتار آنان سوق مي‏دهد و موجب مي‏شود، ما هم همان اعمالي را انجام دهيم كه آنان انجام مي‏دهند.

3. آري! اعراض از عمل‏گرا بودن و روي‏آوري به كرامات و انتظار اعجاز و كرامت داشتن آفت و انحراف بزرگي است و بسا با عدم تحقق انتظارات روي‏گرداني از خدا را نتيجه بدهد. ما نبايد از اسباب عادي اعراض كنيم و پيوسته اعجاز و كرامت را انتظار داشته باشيم. كساني كه به جاي انديشه و مشورت به استخاره روي‏ مي‏آورند، راهي خطا مي‏پويند. نيز كساني كه به جاي درس خواندن و تلاش كردن به نذر و دعا اقبال مي‏كنند، اشتباه مي‏كنند. ما نبايد مردم را به اين خطاها و اشتباهات ترغيب كنيم كه خطرناك است. اين مسير دين را افسانه‏اي مي‏كند. به يكي از خويشان القا كرده بودند كه اگر تو دعا كني، در كنكور قبول مي‏شوي. بعد كه قبول نشده بود، گفته بود: من اين ديني كه دروغ مي‏گويد، نمي‏خوام و نماز و ديانتش را كنار گذاشت. اين القائات نادرست عوامانه يك بچه مذهبي را به لامذهبي سوق داد.

عاشق باشيد.