سلام. چه پست عجيبي، حکما پاي صحبت هاي درويش مصطفا نشسته ايم. حخ دلمان لرزيد. و به قول من اوئيها دل تنها بنائي است که اگر بلرزد محکمتر مي شود. اميدوارم من اوئيها راست بگويند.يا حتي در مورد من صدق کند. ان قدر زميني شده ام که دست دراز مي کنم اما ستاره اي به دستم نمي ايد . فاصله ام تا اسمان بسيار زياد شده است. يا علي مددي!
بسم الله الرحمن الرحيم
رفيق عزيزم سلام
خوب كه به فراست افتادم ديدم در و ديوار ، درويش مصطفان و من حكما چشم و گوش ندارم كه بشنوم و ببينم و گر نه بايد حالم از اين حرفها بهتر بود .
خوش به حال دلت كه هنوز با يك تلنگر مي لرزه رفيق دل ما كه ديگه ... شرمنده .
جخ وقت پر زدن ياد گودي ها هم باش .
يا حق
