سلام
صحبت هاتون حرف هاي مانده در گلوي من هم بود.
نمي دونم رواج فرهنگ غرب در کشور اسلامي ما چرا اينقدر سريع و موفق هست و ...
به ما ميگن: جماعت يه دنيا حرف بين ديدن و شنيدن؛ بريد از اونا بپرسيد که شنيده ها رو ديدن
ولي وقتي مي بينم همونايي که شنيده ها را ديدن الان خودشون را هم فراموش کردند، مي مونم که من که شنيده ها را نديدم بايد چه کار کنم.
بسم الله الرحمن الرحيم
خواهرم سلام
مقدمت را گرامي ميدارم .
همه مشكل را به گردن ديگران انداختن و شانه از بار مسئوليت مسلمان بودن خالي كردن ساده ترين راه و البته اشتباه ترين راه است . دغدغه مباركت را ارج مي نهنم .
خواهرم در جائي كه امير مومنان علي (ع) در وصيتش به امام مجتبي (ع) تذكري انسان ساز بلكه جامعه ساز مي دهد كه : إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ كَالْأَرْضِ الْخَالِيَةِ مَا أُلْقِيَ فِيهَا مِنْ شَيْءٍ قَبِلَتْهُ فَبَادَرْتُكَ بِالْأَدَبِ قَبْلَ أَنْ يَقْسُوَ قَلْبُكَ وَ يَشْتَغِلَ لُبُّك و در آن از قلب جوان به عنوان زمينه مستعد و خالي ياد مي كند كه هر بذري در آن كشت شود خواهد رويانيد و هنگامي كه امام رضا (ع) درباره تأثير زيبائي هاي موجود در بيانات شريف ائمه (ع) مي فرمايد : َ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا به تحقيق اگر مردم ( و نه تنها مسلمانان ) از زيبائي هاي كلام ما آگاه شوند حتما از ما پيروي خواهند كرد ، مي توان درد و درمان را بازشناخت .
وقتي قلوب خالي و زمينه هاي بكر جوانان ما از بذر زيبائي هاي كلام اهل بيت عصمت (ع) خالي مي ماند و ابزار تبعيت از قرآن و عترت را فرا چنگ نمي آورند ديگران اين زمين آماده را با بذر اصلاح نشده خود بذر افشاني مي كنند و آنوقت معلوم است چه اتفاقي مي افتد .
روشن است كه منظور از زيبائي كلام اهل بيت (ع) نه آرايه هاي ادبي است و نه تقديس و تقدس هاي فروان و به آب طلا نوشتن ها ، كه زيبائي هاي كلمات آن بزرگواران را بايد در آموزشهاي بلند تربيتي و هماهنگ با فطرت خداجوي انسان جستجو كرد . آموزه هايي كه عقل بشر را احيا مي كند و قلب انسان را استعداد دريافت انوار الهي مي نمايد.
سخنم به درازا كشيد كه اگر بخواهم در اين باب چيزي عرض كنم خود حديث مفصلي خواهد شد .
به هر روي فكر مي كنم مسئوليت هايمان را بايد بپذيريم .
قلب و قلمتان همواره آستان بوس رضاي حضرت حق باد .
يا حق
