نا گفته نماند که در پاسخ شما هم نکته اي موجب تولد اين عرايض بنده شد و آنهم اين نکته که فرموده ايد :

نکته ديگر اين که سلامت نفس و فطرت جواناني از آن دست که عرض شد زمينه مساعدي است که بايد از آن براي ارائه صورتهاي ذهني صحيح بهره جست (که قطعاً بر اساس - الحق من ربک - هر باور يا کلمه حقي از او سبحانه و تعالي است) و در گام بعدي با برداشتن موانع فکري يا حلّ تعارضات عملي ، آن صورتهاي ذهني را به سوي استکمال به علم رهنمون شد . مقصود برادرتان اين بود که وجود صحنه هايي از آن دست و وجود عطش زايد الوصف جوانان به معنويت ، نشان دهنده وجود اين زمينه و استعداد در قلوب پاک و آفت نرسيده آنهاست و از اين به بعد اين ما هستيم که بايد با عمل به سيره نبوي در شيوه اخلاقي و سلوکي خويش راه را براي نزديکي اين نسل مظلوم به آناني که مي توانند صورتهاي ذهني صحيح القا کنند و آنها را تا بار يافتن به مقام علم بپروردند باز کنيم تا به ياري خدا شاهد جوانه زدن شکوفه هاي عمل صالح – آنچنان که شايسته است – بر درخت زندگي آنان باشيم .

در خاتمه باز هم ضمن تشکر مجدد عرض کنم که ايشان ، اصلا چرا فقط جوانان ، بلکه اين بنده هم چه کنم که مثلا پاسخ شما براي بنده هم معلوم شود ، البته مطبوعش ؟ وخلاصه در کجا معلوم مي شود ؟ آيا بقول شما در ذهن ؟ خب کجاي ذهن ؟ در حس ؟ قلب ؟ و يا حافظه ؟ و يا اينکه بهنگام يادآوريش ؟

بنده فکر مي کنم اين اتفاق در سراي انديشه رخ مي دهد ، شما چه فکر مي کنيد ؟

فعلا خدا نگهدار