سلام
بعد از خواندن حرفهاي خانم آسيه و نوشته شما به فکر افتادم سوالم را از شما بپرسم مي خواستم بگم يک مادر هرچقدر هم بچه اش گنهکار باشه راضي نمي شه بچه اش را در اتش انهم اتشي که ميليونها برابر از اين اتش گرمتر است بندازد پس چرا خدا اين کار را مي کند البته منظورم به جز کفار است لطفا به کساني که جزء کفار نيستند وخدا راقبول دارند اشاره کنيد چون من فکر ميکنم شما بيشتر مهربان بودن خدا را با کفار بررسي کرديد پس تکليف کساني که خدا را قبول دارند ولي گنهکار هستند وبه جهنم مي روند چي جواب اين سوال برايم مهم است چون به همين دليل است که الان مدتي است ( از ماه رمضان تا الان )که موقع نماز خواندن وقتي مي گويم بسم ا...رحمان رحيم دچار احساس بدي ميشوم انگار قلبم بهم مي گويد که دارم دروغ مي گويم فقط روي اين قسمت که مي رسم دچار اين حس ميشوم ولي قسمت قل هو ا..احد يا قسمتهاي ديگر نماز را با اطمينان قلبي مي گويم.
البته سوالات ديگري هم داشتم که بعدا مي پرسم مربوط به مسئله گناه وخداست .
بسم الله الرحمن الرحيم
خواهر بزرگوارم سلام
اول از هر چيز به شما خير مقدم مي گويم و از اين كه محبت كرديد و سؤالتان را با من در ميان گذاشتيد ممنونم.
امرتان را اطاعت خواهم كرد و پاسخ پرسشتان را به فضل الهي خواهم داد اما بايد به من فرصت بدهيد . البته نه براي پيدا كردن جواب بلكه براي اتمام موضوعي كه در حال بحث از آن هستم .
به اميد خدا حتما موضوع بعدي كه به آن خواهم پرداخت پرسش شما خواهد بود .
نكته ديگر اين كه وبلاگ صهباي انديشه را كه ملاحظه فرموديد به طرح همين پرسش و پاسخ ها اختصاص داده ام بنا بر اين سؤال و جواب شما را در همان وبلاگ درج خواهم كرد .( ان شاء الله )
در پناه مهربان عالم سر بلند باشيد .
يا حق