به نام خدا
سلام.با عرض شرمندگي من باز هم سوال دارم.
من يه چيزي رو نفهميدم.نفس انسان مغلوب اغواگري شيطان و دنيا مي شود يا به علت ضعف ايمان عملي و تمايل به ارضاي شهوات دچار خطا مي شود؟منظورم اينست كه خب زينت دنيا كه براي همه هست،پس اگر اين افراد دچار خطا مي شوند بيشتر به علت عامل ضعيف دروني بوده پس چرا «خطيعه عرضت» عامل بيروني را غالب تر مي داند؟
ممنونم.التماس دعا
در پناه حق
بسم الله الرحمن الرحيمخواهر بزرگوارم سلاممقدمتان را گرامي ميدارم
اگر چه اغوا شدن انسان در برابر زينت دنيا و مغلوب شدن نفسش در برابر تمايلات شهواني انفعالي دروني است اما از آن جا كه متَعلَق اين اغوا و غلبه ( يعني لذتهاي حرام ) بيرون از جان آدمي است ، خطاي مزبور به اعتبار متَعَلَقش امري بيرون از جان انسان و عارض بر آن خواهد بود .
از سؤال خوبتان ممنونم .
موفق باشيد
يا حق