آقاي مخبر
داستان فوت پدر شما داستان تازه اي در اين دنيا نيست، همانظور که فعاليت هاي ايشان در طول دوره حيات نيز تنها شاهکارهاي انجام شده نيست. پدر براي پسر عزيز است صرف نظر از فرشته بودن يا شيطان صفت بودنش. به همين دليل حس شما به پدرتان قابل درک است. ولي آيا شما هيچ وقت فکر کرده ايد که در بسياري از همان کميته هاي انقلاب اسلامي چه تجاوزهايي به دختر و زنهاي مردم شده است؟ البته اگر فورا مرا به دروغگويي، ضد انقلاب بودن و هزاران چيز ديگر متهم نمي کنيد. آيا هيچ وقت به آه مادرها، زنها و بچه هايي که پدرانشان در جريان انقلاب 57 توسط جلاد رژيم خلخالي اعدام شدند، گوش داديد؟ يا اينکه آنها طاغوتي بودند و حقشان بود؟ و يا اينکه پدر شما چون روحاني بودند اصلا تافته جدا بافته بودند؟ يا اصلا کي گفته که کسي در سال 57 اعدام شده؟

برادر شما در آن سالها که شما حدود 5-6 سال داشتيد، مي بايست حدود 20-25 سال مي داشتند. ايشان چه سمتي داشتند که اجازه حمل اسلحه داشتند؟ اصلا پدر شما که به خاطر خلق خدا اين سمت را بر عهده گرفته بودند به چه دليل اجازه حمل اسلحه را به يک جوان 20 ساله داده اند؟ مگر محمد همه جا شمشير همراهش بود؟
عزيز بودن پدر خود را به ديگران تحميل نکنيد و از آن واقعه که به سر هزاران ايراني در طي انقلاب توسط همين کميته انقلاب اسلامي آمد، يک تراژدي نسازيد.

خون به خون شستن محال امد محال

بم الله الرحمن الرحيم

سلام/آقا سيد

متاثر شدم ان شا الله خدا پدرتون را بيامرزه و ببخشه.

دلم به شما خوش بود شما هم كه رفتيد.

خدانگهدار.