و عليكم السلام . كاش علاوه بر گفتگوي بنده و جناب رضايي برخي مقالات مرتبط كه در آرشيو وبلاگ وجود دارد نيز مرور مي فرموديد بلكه مي توانستيد نتيجه جامع تري بگيريد . با شما در خصوص عدم امكان پذيرش اصلاح با فقدان لوازم آن موافقم اما اعتراض من به شيوه تلاش براي رفع اين مشگل است . بنده هم معتقدم كه بايد با تمام امكانات موجود براي رفع اين مشگل تلاش كرد ولي از راه هايي كه نه بهانه اي براي رفتارهاي راديكالتر به دست مطلق گرايان بدهد و نه امكاني براي سوء استفاده بيشتر به دشمنان نظام . كافيست تا ساير نظرات را هم مطالعه كنيد تا دستگيرتان شود كه برادرتان از هر دو سوي دعوا متهم مي شود . از سوي يكي به اقتدار گرايي و از سوي ديگري به ضد ولايت بودن و ... . آيا همين نمونه هاي كوچك نشان نمي دهد كه انديشه من نه با افراطهاي آنطرف همراه است و نه با تفريط هاي اين طرف ؟ اما درخصوص اسلامي بودن نظام . ساختار نظام را قانون اساسي ان تشكيل مي دهد و نظام به اعتبار قانون اساسي كه منبعث از شريعت اسلامي و احكام عقلي است ، اسلامي است . قطعا اگر روزگاري اين سند اسلامي و ملّي از سوي حاكميت نفي شود حكومت ديگر اسلامي نخواهد بود . اما رفتارهاي غلط مسئولين كه منافي با قانون اساسي و آموزه هاي اسلامي باشد به نفي آن افراد منجر خواهد شد نه نفي نظام . لا اقل من چنين فكر مي كنم . موفق باشيد .