با سلام

مي بينيم افرادي هستند كه با اسلام شديدا مشكل دارند، يا بهتر عرض كنم مي خواهند كه اينجوري وانمود كنند، خوب ، از اسلام و خيلي چيزهاي ديگه بدگويي مي كنند، ناسزا مي گويند، ادبيات مشخص و حساب شده اي ندارند، مبنا و ترازوي ثابتي هم ندارند، يعني يه روز اينوري مي گن يه روز اونوري ،تندروي مي كنند، يه روز از روايات و احكام استفاده ابزاري ميكنند يه روز مخالفش هستند و فقط از الفاظ و شنيده ها مي خواهند خودشون و يا گفته هاشون رو ثابت كنن،(اين افراد از نظر روانشناسي به دنبال پرونده جمع كردن هستند تا مثالا اگه يه روزي، يه اتفاقي، يه كم شبيه پرونده ي اونها باشه بگن ديدي من گفتم اينجوري ميشه) ولي بايد بدونن كه بالاخره اين نوع استدلالات مملو از تناقض هست و براي يه بچه هم قابل دركه كه اين حرفها از روي يك نوع گرفت و گير و يا عقده هست و آدم واقعا تعجب مي كنه.

حالا از اون طرف آدم كسايي رو مي بينه كه با اسلام شديدا موافق هستند ولي در عمل هر جا رو كه به نفعشونه قبول دارن ، اتفاقا اينها هم وجه اشتراكشون با اونها ، ناسزا گفتنه (مثالا به شهيد بهشتي و ...) ، استفاده ي ابزاري از الفاظ و احكام و رواياته ، نتاقض گويي هست، تندروي هست و با يك نگاه تحليلگرانه به راحتي مي توان دريافت كه اينجا هم يك گرفت و گير و عقده وجود داره كه خروجيهاي دو طرف به اينچنين وجه اشتراكاتي ختم مي شه، پس به راحتي اين نتيجه حاصل ميشه كه قبول نداشتن اسلام و يا هوادار دو آتيشه اسلام بودن بهانه است ،چرا كه رفتار و يا گفتار دو طرف در كليات از منطق خاصي پيروي نمي كنه و در ضمن اين دو دسته در ظاهر كاملا مخالف هم ، داراي وجه اشتراكاتي باهم هستند كه به اين وجوه اشتراك اشاره شد، بازم آدم تعجب ميكنه.

دو عبارت زير رو از دو طرف ماجرا باهم مقايسه كنيد:

1.در كل اين يك واقعيته كه در جامعه ي امروز ما، هركي ساز خودش رو ميزنه و به هر سازي و هرجور كه دوست داره ميرقصه،

2.دركل اين يك واقعيته كه در جامعه ي امروز ما، هركي مداحي خودش رو انجام ميده و هر مدلي كه دوست داره سينه ميزنه،

البته مابين اين دو دسته هم تك و توك پيدا ميشه.

آب را گل نكنيم، وقتي كه آب گل آلود شود، عده اي به دنبال گرفتن نهنگ از آب گل آلود هستند، وهمينطور كه همه ميدونيم آب كه سر بالا برود، بعضي از قورباغه هاي عزيز ابوعطا ميخوانند، و حتما به اين نكته توجه كنيم كه آب مايه ي حيات است و ماهي رو هم هر وقت از آب بگيريم ميميره،

از اين ارائض بنده اين جوري برداشت كنيد كه تعادل كلا چيز خوبيه، سكوت هم به جاش چيز خوبيه ولي سكوت كردن هم يه شجاعتي مي خواهد كه من ندارم. البته شكستن سكوت هم درجايي كه لازم باشه واقعا چيز خوبيه، و مطمئن هستم كه تا شايد وقتي ديگر ،اگر براي شكستن سكوت باشد، شما هم هستيد، ما هم براي شنيدن هستيم.

يا حق.