قبل از هر چیز اجازه بدهید تا فرا رسیدن سال 1387 هجری قمری ( سال نو آوری و شکوفائی ) و میلاد موفور السرور نبی خاتم حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) و هفته ارزشمند وحدت را به خدمت شما دوستان محترمم تبریک عرض کنم .
در شرایط امروزین دنیای اسلام وحدت شیعه و سنّی نه تنها یک شعار بلکه یک ضرورت است . ضرورتی که ریشه در فهم عمیق دینی و تعمق در سیره نبی مکرم اسلام و عترت طاهره دارد . گر چه قبل از انقلاب اسلامی و بیان امام راحل ، اندیشمندان بزرگی در میان شیعیان چون مرحوم سید جمال الدین اسد آبادی ، سید عبد الحسین شرف الدین جبل عاملی ،آیت الله شیخ حسن سعید ، امام موسی صدر ، سید مجتبی نوّاب صفوی و ... و در میان اهل سنت چون شیخ محمد عبده و شیخ محمود شلتوت ، شیخ سلیم بشری ، شیخ حسن البنا ، شیخ عبد الحلیم محمود و ... کوشیده اند تا با درکی عمیق از آموزه های اسلامی و تکیه بر اشتراکات فراوان مسلمین ، اختلافات کهن و بی ثمر بلکه زشت اثر میان مسلمین را به وفاق و همدلی تبدیل کنند اما بذری که تلاشهای مبارک آنان در سرزمین قلوب اهل اسلام غرص کرده بود پس از انقلاب شکوهمند اسلامی و راهنمائی های نورانی و حکیمانه امام راحل ( قدس الله سره ) چونان نخل بازغی شد که ثمره آن به شکل اجتماع بر کلمه توحید و رسالت نبی مکرم اسلام و شعار عزت بخش ( الاسلام یعلو و لا یعلی علیه) طنین انداز شد به گونه ای که ابتدا در ایران اسلامی میان اقلیّت اهل سنت و اکثریت شیعیان برادری اسلامی را تجدید کرده و موجب فرو پاشی حکومت ستم شاهی گردید و هشت سال پر افتخار ترین نبردهای دفاعی تاریخ بشریت را قهرمانانه رقم زد و پس از آن که مرزهای ایران اسلامی را در نوردید نه به عنوان اندیشه ای صرفا شیعی بلکه به عنوان حرکتی اسلامی در قالب حزب الله و حماس و جهاد اسلامی از لبنان و فلسطین سر بلند کرد .
امروزه که این احیاگری و اتحاد خواهی در دل دنیای اسلام موجب اتحاد و انسجام هر چه بیشتر برادران گردیده و می رود تا دشمنان قرآن و اسلام را از نفوذ در میان امت محمد (ص)که منجر به اضمحلال بی درد سر دین مبین اسلام و اندیشه کفر و ظلم ستیز آن می گردید ، نا امید و سرخورده سازد با کمال تأسف شاهد حرکتهای نسنجیده ، نابخردانه و نا صحیح تفرقه افکنی هستیم که این بار در قالب دفاع از مذهب ، و به اسم حمایت از عترت طاهره (س) یا دفاع از حریم صحابه و سنن اسلامی و بااستفاده از تعلق ها و تعصبهای مذهبی جوانان متدین اما نا آگاه ، ساده لوح ، زودباور و سطحی نگر می کوشد تا ضمن اینکه توجه دنیای اسلام را از دسیسه های پیچیده و پنهان آنان منحرف کنند با باز آفرینی گسست مزبور امکان آسیب پذیری مسلمین را بیشتر کنند.
این جریان تفرقه انگیز گاهی در میان برادران اهل سنت ما می کوشد تا با مقدس نمایی و تظاهر به دفاع از مذهب اهل تسنن و با روا داشتن برخی اتهامات بی اساس به شیعیان آنان را در تقابل با برادرانشان قرار دهد و کشتن یا تکفیر و طرد شیعیان را عملی خداپسند معرفی کندو گاهی هم مکر را از فراتر برده به هدم مکانهای مقدسی چون بقیع و سامرا می پردازد ، مکانهایی که نه فقط برای شیعیان بلکه برای تمامی علاقه مندان به خاندان پیامبر اعظم (ص) محترم اند و از سوی دیگر در میان شیعیان هم تلاش می کند با تاکتیکی دیگر از علاقه آنان به خاندان عصمت و طهارت سوء استفاده کرده و زمینه برانگیختن اختلاف و عدم باور به وحدت را تقویت کند و چنان وانمود کند که برادران اهل سنت ما نه تنها به اهل بیت پیامبر علاقه مند نیستند بلکه از کسانی که یقین کنند با آنان دشمنی کرده اند هم حمایت می کنند و به همین دلیل نه شایسته برادری هستند و نه برادری با آنان امکان پذیر است .
بدینسان این جریان پنهان که قطعا از سوی دشمنان قرآن و اسلام هدایت و حمایت می شود و دانسته یا ندانسته جمعی از خواهران و برادران شیعه و سنی را در برابر هم قرار می دهد و میان هر یک از برادران شیعه یا سنی این ذهنیت را تقویت می کند که خطر گروه مقابل برای اسلام از خطر غیر مسلمین مهاجم بر فرهنگ و اندیشه اسلامی بیشتر است . نمی خواهم مواردی را که میان اندیشه شیعی ما و اندیشه برادران اهل سنتمان نا همساز است انکار کنم اما این مسائل به طور تخصصی خارج از حیطه تحلیل عمومی مردم و از مسائل علم کلام است که لزوما باید در مجامع علمی و میان دانشمندان هر دو گروه با برخورداری از روشهای علمی مورد بحث بی تعصب قرار گیرد و این غیر از برجسته کردن نقاط اختلاف در میان عموم مردم و جوانانی است که هیچ ورود مقبول و معقولی به عرصه علم کلام ندارند . هر قدر اولی ثمر بخش است دوّمی ویرانگر و منحرف کننده خواهد بود .
قطعاً همانگونه که مقام معظم رهبری ( حفظه الله ) در سخنرانی خود در آغازین روز سال جاری، در حریم مطهر رضوی (ع) ایراد فرمودند منظور از اتحاد شیعه و سنّی تبدیل یکی به دیگری نیست بلکه درک موارد فراوان اشتراک و تجمع بر محور آن مبانی مشترک است .
به هر روی در باور این برادرتان هر سخن یا حرکتی که موجب تقویّت شکاف و سدّ راه ایجاد وحدت و همدلی میان امت اسلامی گردد ، به هر بهانه و شعار که باشد در مسیری خلاف آموزه های قرآن و عترت و همیاری با انگیزه های دشمنان قسم خورده اسلام است .
در آخر شما دوستان بزرگوارم - اعم از برادران و خواهران شیعه و سنی ام - را به مطالعه کتابی که تصویرش را مشاهده می کنید نوشته ارزشمند قهرمان انتفاضه فلسطین شهید دکتر فتحی شقاقی (ره) که توسط استاد بزرگوار حجت الاسلام سید هادی خسروشاهی (وفقه الله) ترجمه شده و انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی منتشر کرده است توصیه می کنم . کتابی که می توان آن را میوه ای شیرین از درخت مبارک اتحاد امت اسلامی دانست .
... تو اگر ما نشوی تنهائی ، من اگر ما نشوم خویشتنم ،
چه کسی می خواهد من و تو ما نشویم ؟ خانه اش ویران باد .
-------------------------------------------------------------------------------
پ . ن . 1 = نوشته های خوب و مرتبط :
1- وهابیت ، مبانی فکری و کارنامه عملی