چندی پیش به دعوت دو نفر از دوستانم نامه ای به وجود مبارک حضرت مسیح (ع) نوشتم . حرکتی ارزشمند که به صورت موجی متحرک در آمد و بسیاری از خواهران و برادران خوبم را با خود درگیر کرد . موجی که امیدوارم در انعکاس احساسات پاک امت محمد (ص) به پیامبر الوالعزم الهی حضرت روح الله مسیح بن مریم ( ع) موفق بوده باشد .
اما اکنون به نظرم رسید در تکمله آن نامه بد نیست اگر نامه ای هم به وجود مقدس پیامبر اعظم الهی و آخرین آموزگار آسمانی رحمت و محبت و والاترین دعوت کننده به توحید ، آن که در آسمانها محمود است و در زمین محمد (صلی الله علیه و آله ) بنگارم و این بار راز دل با او بگویم . اما دوست دارم قبل از آن از دوستانم پیاده تا عرش / تصویر تازه / شیعه مذهب برتر / دم مسیحائی / مکتب وحی / حرفهای خودمونی من / زن بودن ممنوع / رویش و خواهر کوچکم ساغر هستی دعوت کنم تا آنان نیز در این مسیر با برادرشان همراه شوند .
------------------------------------
بسم الله الرحمن الرحیم
از فرزندی مشتاق اما خطاکار
به پدری بزرگ ، مهربان و مظلوم
السلام علیک یا رسول الله
پدر جان چند روز پیش در خصوص اهانتها و جسارتهایی که به پیشگاه تو روا داشته شد با برادرت حضرت مسیح (ع) درد دل گفتم ، اما مگر جز خدا از تو محرم تر هم یافت می شود ؟ توئی که وقتی برای اولین بار چشمم به سرای سبز مدینه و مسجدت افتاد مهربانیت را احساس کردم . نه اینکه قبل از آن باور نداشتم ، نه ! اما لحظه دیدار حریم نورانی تو لحظه ای بود شبیه پناه بردن کودکی بی پناه به آغوش گرم و مهربان پدری پذیرنده که مشفقانه فرزندانش را نوازش می کند ، از زشتیهایشان در می گذرد و غمها را با لبخند پر مهرش از دلهایشان می زداید .
پدر جان آنها که به ساحت قدس تو جسارت می کنند از دو گروه خارج نیستند یکی آنان که به بیان خداوند در زمره (لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَ الَّذینَ أَشْرَکُوا )1 هستند و گروه دیگر فریب خوردگانی که می گویند ( رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ کُبرََاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا * رَبَّنَا ءَاتهِِمْ ضِعْفَینِْ مِنَ الْعَذَابِ وَ الْعَنهُْمْ لَعْنًا کَبِیرًا ) 2 .
باور نمی کنم که اهانت کنندگان به تو از امت مسیح بن مریم (ع) باشند .هر قدر هم که بکوشند خود را به آن بزرگ منتسب بدانند من باور نمی کنم . مگر نه اینکه امت مسیح بن مریم (ع) همانانی هستند که خداوند در قرآن و در وصف آنان می فرماید ( لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ قالُوا إِنَّا نَصارى ذلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسینَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ ) 3 پس من چگونه باور کنم که دهان کسی از امت مسیح (ع) به اهانت و جسارت به ساحت قدسی تو باز شود یا دستش برای چنین کینه و دشمنی ، او را یاری کند؟ حتم دارم که آنان مسیحی نیستند و اگر نامی از مسیحیت دارند دهانشان را در اختیار شیطان صهیونیسم و خناس شرک قرار داده اند .
پدر مهربانم
می دانم دلت از این حرفها وسیع تر است اما خواهش می کنم از آن دسته انسانهایی که جاهلانه و فریب خورده به ساحت مقدست اهانت می کنند دلگیر نباش ! و چگونه چون تویی از چون آنهایی دلگیر شود ؟ توئی که چون آن جاهل یهودی چند روزی خار بر سر راهت نریخت و شکمبه بر سرت خالی نکرد ، نگرانش شدی ، به احوالپرسی اش رفتی و حال او را مشفقانه جویا شدی ! خواهش می کنم برایشان دعا کن تا خداوند چشمان شب زده شان را به نور خورشید محبت و هدایت تو روشن کند . می دانم دعایشان می کنی ، آخر کسی از تو به حال بشر دلسوزتر نیست .
مهربانترین پدر عالم
از یاوه گویان بی عقل که بگذرم باید سخن از شرمساری های خودم بگوئیم .
می دانم که مرا می بخشی ! به خاطر تمام سستی هایم در پیروی از تو ، از این که نتوانستم خود را چنان تربیت کنم که گوشه ای از خوبی هایی که آموختی را در خودم به گونه ای پیاده کنم که موجب زینت و آبروی تو و خاندان پاکت باشم ، از این که در آموختن معارف دین تو و عمل به آنها کم توجهی کرده ام و به خاطر هزاران هزار خطا و اشتباهی که موجب شده تا هم خودم شرمگین دل مهربانت باشم و هم شاید باعث شده باشم که دیگران ... ، مرا ببخش .
مرا ببخش که وقتی به تو اهانت شد به قدر انرژی هسته ای هم واکنش نشان ندادم . آخرین واکنش من آن بود که تظاهراتی کنم و فریادی بکشم بی آنکه کار لایقی کرده باشم . مرا ببخش که اولین دهان یاوه گوی به تو ( سلمان رشدی ) با آنکه از سوی نائب امام زمانم (عج)، امام راحل (س) به مرگ محکوم شد هنوز زنده است و نفس می کشد و حتی حکم امامم را در مسلخ ... .
بیش از همه اینها مرا ببخش به خاطر این که در طول عمرم برای معرفی سیمای پر نور و محبت تو کاری درخور انجام ندادم . مرا ببخش که دانسته یا ندانسته با اختلاف افکنی میان امت تو به جای جدا کردن صف نفاق و جمود وهابی ها – این صهیونیستهای امت اسلام - از صف واحد مسلمین به اختلاف افکنی میان شیعیان و اهل سنت پرداختم . مرا ببخش که اجازه دادم دنیا ، دین تو را با القائده، بن لادن ، طالبان و وهابیت بشناسد . مرا ببخش که دین تو را سطحی شناختم و سطحی شناساندم. مرا به خاطر همه چیز ببخش .
مرا به خاطر نوشته هایم در این تارنمای جهانی ببخش ! ببخش که به جای آنکه قلم و قریحه ام را در ترویج و اشاعه ابعاد مختلف آموزه های بلند تو - و البته در سطح دانشم - و لا اقل به زبانی که می شناسم از شعر گرفته تا متون علمی و ... به کار گیرم و زیبائی های سخنان کلام خدا و فرمایشات شما و خاندان پاکت را بنگارم گاهی بیهوده نوشتم و گاهی ... .
ای پدر دلسوز امت اسلام
ما فرزندانت را ببخش که می دانم اگر امروز صهیونیسم جرأت می کند دهان های بی ارزش را به خدمت بگیرد تا تو را و دین توحیدیت را به سخره بگیرد مرهون سستی و اختلاف ما مسلمین است . ما را ببخش که تقوی در قلوبمان کم رنگ شده است - تقوای فردی ، تقوای جمعی و تقوای سیاسی- که اگر ما اهل تقوی بودیم وعده الهی درباره ما محقق شده بود که فرمود : (أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین) 4 آنگاه کدام دهان شرک آلود و شیطان زده ای می توانست همه هستی و شرافت ما را به سخره بگیرد و به او توهین کند ؟
پدر جان
اگر بخواهم شرمساریهایم را یک به یک بشمارم شرمنده تر می شوم . اجازه بده تا همین جا بسنده کنم . همزبان با فرزندان برادرت یعقوب نبی الله (ع) به محضر پر محبتت عرضه کنم :
(یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا کُنَّا خاطِئین ) 5
------------------------------------------------------------
پ . ن . 1 = سوره مائده ، آیه 82
پ . ن . 2 = سوره احزاب ، آیات 67 و 68
پ . ن . 3 = سوره مائده ، آیه 82
پ . ن . 4 = سوره آل عمران ، آیه 139
پ . ن . 5 = سوره یوسف ، آیه 97