متأسفانه این روزها در میان هواداران نامزدهای انتخاباتی چنان جنگی برپا شده است که هر قلب ارادتمند به نظام اسلامی و وحدت و همگرایی ملّت ایران را به درد میآورد . طیفها و احزاب و به تبع آنها هوادارانشان چنان به جان یکدیگر افتادهاند که گویی لشگر ایمان در سویی ایستاده و لشگر کفر در سویی دیگر . ادبیات سخیف و اتهام پردازی ها چنان اوج گرفته که کینه را در دلها میکارد و برادریها را در ژرفنای ناسزاها دفن می کند . آنقدر اخبار دروغ و راست به هم طنیده شده که بازار گفته ها و تکذیبها رونق گرفته است .
بی آنکه بخواهم از کاندید خاصی و یا هواداران کاندیدای خاصی حمایت یا گله کنم ، می خواهم از این فضای بی بند و بار و کسالت آور و نشاط سوز گلایه داشته باشم . ملّتی که قرار بوده و قرار است نمونه یک جامعه آرمانی اسلامی را که در مکتب علوی (ع) تربیت پیدا می کند به جهانیان نشان دهد این روزها چنان به سر و روی هم پنجه میکشند و آبروی یکدیگر را به شمشیر حب و بغض ها پاره پاره میکنند که مایه درد و شرم و اسف است .
به جای نقد عملکردها و برنامه ها به سوی بی آبرو کردن و توهین گام برداشته و با دریدن مرز نقد و تخریب ، تخریب را نقد و نقد را تخریب مینامند و در این آشفتگیها هر یک خود را محق و دیگری را گناهکار میدانند در حالی که اگر به دیده انصاف نگاه کنیم هیچ کدام چیزی از دیگری کم ندارد .
برادرانم ، خواهرانم . باید پذیرفت که نظام جمهوری اسلامی تعدد آراء سیاسی را در چهارچوبه قانون اساسی که منطبق با قوانین شرعی ماست مورد پذیرش قرار داده و کاندیداهایی که به مرحله انتخابات راه یافتهاند همگی شایسته انتخاب مردماند . در ساختار نظام جمهوری اسلامی مردم حق طبیعی دارند تا به شخصی از کاندیداها گرایش داشته باشند . هیچ کس و به هیچ دلیلی حق سلب این آزادی ها و حقوق اساسی را ندارد چرا که حقوق اساسی مردم مانند هوایی است که تنفس میکنند . بنا بر این باید به این تکثر نظرات احترام گذاشت و در عین اختلاف در سلایق سیاسی در تقویت جنبههای مشترک و وحدت آفرین کوشید .
دوستان بزرگوارم خواسته یا ناخواسته به دامی افتادهایم که امام راحلمان سالها پیش از این آن را هشدار داده بودند : ( شیاطینى که در خارج نشستند و نقشه کشیدند براى نابودى همه ما خود ما را وادار مىکنند که تیشه به ریشه خودمان بزنیم. توجه به این معنا داشته باشند که در صدر مشروطیت که احزاب مختلف پیدا شد دنبال آن پیروزى که ملت پیدا کرده بود، این احزاب مختلف به جان هم افتادند و این کشور را تباه کردند. شما گمان نکنید که احزابى که در ممالک دیگرى هست، در صدر مشروطیت در انگلستان بود، آن احزاب با همان کارى که آنها مىکردند و حزب بازى مىکردند ماها را به اختلاف مىکشیدند، و خود آنها با هم دشمنى نداشتند. هیچ حزبى بر ضد مصالح کشور خودش عمل نمىکرد. اگر هم با هم اختلاف سلیقه یا اختلاف رَویّه داشتند، عاقلانه بود؛ با حساب بود. این طور نبود که یک دسته دسته دیگر را آن چنان تضعیف کنند که کشورشان آسیب ببیند. مع الأسف همان احزابى که در آنجا بودند به ما نمایش مىدادند که کشور باید احزاب داشته باشد و احزاب هم باید مخالف با هم باشند، ما را و احزاب ما را روبروى یکدیگر قرار مىدادند و به ضرر هم صحبت مىکردند و به ضرر هم قلمفرسایى مىکردند؛ و نتیجه این شد که به ضرر کشور بود. طرز احزاب در سایر کشورهاى بزرگ، از قبیل شوروى- اگر باشد احزابى در آن- و از قبیل انگلستان، فرانسه، امریکا، با وضع احزاب در مملکت امثال ما مختلف است.
هیچ وقت نخواهید دید که دو حزب در امریکا باشد که یکیشان یا هر دویشان بر خلاف مصلحت امریکا عمل کنند. شما دیدید که در همین چند وقت، این مخالفتى که بین دو حزب در امریکا بود و مىخواستند یک دستهاى، یک نفر را براى خودشان رئیس جمهور کنند آن دسته هم یکى دیگر را، بعد از آنکه آن یکى برد قضیه را و رئیس جمهور شد، آن حزب دیگر نیفتادند به جان او و کارشکنى کنند! تبریک گفتند، و بلااشکال مشغول خدمت هستند براى کشور خودشان و با وحدت کلمه کشور خودشان را پیش مىبرند. اما در ممالکى که توجه به مسائل ندارند و دیدهاى سیاسى ندارند، اینها چنانچه گروههایى درست کنند یا احزابى درست کنند، این طور نیست که بعد از آنکه کاندیداى یک حزبى در یک امرى پیش برد، دیگران بیایند تبریک بگویند و کمک کنند او را؛ دیگران مخالفت مىکنند و کارشکنى مىکنند. باید این ملت بیدار بشود. باید این سران و دولتمردان شمِّ سیاسى پیدا کنند. اینها شمِّ سیاسى ندارند. توجه به مسائل و مسائلى که براى حفظ این کشور است ندارند. اینها را اشخاصى که تعهد به اسلام ندارند تحریک مىکنند- چه از خارج و چه از داخل- و به جان هم مىاندازند [تا] بر خلاف مصالح کشور خودشان عمل کنند. صحیفه امام ،ج14 ، ص 48 )
به یاری خدا در چند روز آینده نکاتی اساسی را در همین زمینه ارائه خواهم کرد که معتقدم تا این موارد در ما اصلاح نشود به حد اقلّهای یک امت اسلامی هم نرسیده ایم حتی اگر روزی هزاران بار قرآن را روی سر بگیریم .
بیائید شمشیرهایمان را به روی یکدیگر نکشیم