شهيد گودرزي يادم نمي رود وقتي روز 29 خرداد 88 بعد از خطبه هاي رهبر فرزانه مان با دوربينت در ميدان انقلاب ايستاده بودي و با مردم مصاحبه مي كردي وقتي جلو آمدم و سلام و عليك كردم با آن علاقه ولايي ات مي گفتي ديگر حجت بر همه تمام شد و به خيابانها ريختن و راهپيمايي معنايي ندارد وقتي ولي امر مسلمين بر پيگيري از طريق قانون تاكيد كردند.
آه اصلا فكر نمي كردم شهيد مي شوي
حالا اعتراف مي كنم كه خيلي بيش از آنجه مي دانستيم لياقت داشتي براي کسي که با بصيرت بر خلاف بسياري از دوربين و قلم به دست هاي مزدور با گوش جان، کلام ولي زمان خود را مي شنود و براي اعلام آن تلاش و تکاپو مي کند شهادت شايسته است آري عاقبت به خيري بي دليل نيست
هنوز باور نمي كنم
هنوز فكر مي كنم روزي در خياباني مراسمي تو را با دوربينت خواهم ديد
باور كن امروز در گوگل نامت را سرچ كردم گفتم شايد يك نفر ديگر باشد چقدر اسمت كمياب بود تا به اين وبلاگ رسيدم و عكست را ديدم و تلاش مي كنم دانستنم را باور كنم.برايمان دعا کن
حاج آقا لطفا محل دفن ايشان را هم بفرماييد مشتاق زيارتيم.
